DONGENG SUNDA SI EMUL MILU JAMBORE

SI EMUL MILU JAMBORE

            Hiji waktu aya hiji budak anu ngaran na Emul, si emul nyaeta anggota Pramuka tingkat Penggalang, Maneh na katelah budak anu polos, lemot, jeung pikaseubeuleun batur.

            Hiji mangsa maneh na rek miluan jambore cabang, anu dia ayakeun di daerah na, maneh getol unggal poe latihan sangkan maneh kabawa jadi peserta jambore cabang, hiji waktu si Emul keur diajar sandi morse, maneh ngapalkeun sandi ti huruf A nepi ka Z make piriwit “Priiiitt priiittt” eta piriwit di tiupan ku si Emul, teu lila datang si Ambu bari mawa sapu “Emuuull…!!! na ari maneh ngagandengkeun batur teuing, geus puguh Ambu keur nyeri huntu oge, na teu karunya maneh teh ka Ambu?” si Emul ngajawab “har na ari Ambu pan Emul teh keur diajar morse ieu teh, sabab isukan rek diayakeun seleksi jang perwakilan ti sakola keur jambore cabang” si ambu ngajawab deui “Heeh atuh tong didieu, tuh diditu tuh di kebon jeung abah maneh”.

            Ngeus kitu si Emul indit ka kebon, terus diuk dina saung bari nuluikeun ngapalkeun morse, eta piriwit ditiup deui ku si Emul “priiiitttt priiittttt”. Teu lila datang Abah na si Emul datang “Emuuullll na ari maneh budak the menang teu soapan teuing” si Emul ngajawab “naon aria bah, pan Emul teh keur ngapalkeun morse jang jambore” “heueuh atuh mun heg mikir Emul, pan abah teh keur ngajiret manuk, tah gara-gara maneh niupan piriwit manuk na jadi kalabur” “oohhh kitu nyah Abah, enya atuh hampura sugan teh teu keur ngajiret manuk, atuh ari kitu mah Emul balik Bah”. Akhir na si Emul balik bari salam ka Abah na, si Abah ngan ukur gogodeg ku kalakuan anak na nyaeta si Emul.

            Kaisukan poe na, si Emul indit ka sakola “Emul rek kamana maneh make seragam, pan ayeuna mah poe minggu” Tanya si Ambu, “pan rek seleksi atuh Ambu, pan Emul the hayang miluan jambore” jawab si Emul, “heueuh atuh jug sing hasil maksud”. Si Emul tului beranhkat ka sakola, maklum dikampung, mun rek ka sakola teh kudu ngaliwatan heula galengan sawah, pas keur lempang maneh na galengan, aya oray sawah liwat pas di harepeun si Emul, si Emul reuwas kacida, nepika manehna luncat ka sawah anu karek di bajak, atuh puguh we sa awak-awak pinuh ku leutak, bari kesel campur sieun si Emul lumpat balik ka imah na, barang nepi ka imah si Ambu reuwas ninggali si Emul pinuh ku leutak “Emul enggeus seleksi teh? Kumaha lulus teu, meni di titah guyang kitu” Tanya si Ambu, tului si Emul ngajawab “boro-boro seleksi Ambu, nepi ka sakola ge acan, karek ge nepi ka sawah, pas keur leupang na galengan, aya oray liwat hareupeun, nya puguh Emul teh reuwas, nya langsung ngajol ka sawah, jdi weh ledok” tului si Ambu ngajawab deui “heeh syukur atuh ari kitu mah” “naha kitu Ambu?” “Enya pan ujang teu jadi jambore na, jadi Ambu aya nu mantuan tandur”.

TAMAT

AULIA RAHMAN